NL-Alert: de laatste waarschuwing

Maar dit terzijde. De zingende filosoof trok toentertijd de conclusie dat vriendschap een illusie is. Een droom. In deze tijd staat dat pakketje schroot met het dunne laagje chroom voor onze innerlijke beschaving. Beschaving als in fatsoen, rechtvaardigheid, waardigheid en solidariteit. Flinterdun Het laagje chroom is flinterdun. We klappen op onze balkons de handen stuk voor de helden van de zorgverlening en in één geïnfecteerde ademteug hollen we naar de supermarkt om de schappen leeg te hamsteren zodat dezelfde helden na een dag keihard levens redden geen boodschappen meer kunnen doen. We spreken er schande van dat de schappen leeg zijn en de zorgverleners geen boodschappen kunnen doen, maar op een zonnige dag gaan we hutjemutje naar onze bootcamp-klasjes in het park, gezellig met het hele gezin naar de markt en in rotten van zes naar de natuurgebieden. Illustratief was een foto die zaterdagmiddag werd gemaakt in het Amsterdamse Vondelpark. Een roedel mensen dromde samen bij een matrixbord om de volgende boodschap te kunnen lezen: ’Houd 1,5 meter afstand. RIVM.nl’. Is het randstedelijke hoogmoed? Nee, het is eerder oliekoekendom kuddegedrag. Juist met deze meelopers, die tijdens de groepswandeling ongetwijfeld hun zorgen uitten over het aantal intensive care-bedden in de ziekenhuizen, zullen de zorgverleners het straks nóg drukker krijgen. Vanuit de luie stoel Het zijn de mensen die vanuit de luie stoel op sociale media in hoofdletters fulmineren tegen het lakse beleid van de overheid en de onbenullen bij het RIVM. Degenen die het hardst schreeuwen, voelen zich waarschijnlijk nog tekort gedaan als de epidemie hen overslaat. Nu dit land naar de corona gaat, balanceert ook de beschaafdheid op het randje van de afgrond. Excuseer mijn doemdenken, maar ik ben nu eenmaal groot geworden in de jaren tachtig. De vraag die nu in de lucht hangt en daar al enkele dagen overleeft, is of wij er beter uit zullen komen als deze crisis voorbij is. Of we er iets van zullen leren. Zorgvuldiger met elkaar zullen omgaan en met de wereld om ons heen. We staan op een kruispunt en kunnen nu de juiste afslag nemen om betere mensen te worden, zo is de gedachte. Het is aanlokkelijk om te fantaseren over een rooskleuriger toekomst. Zoals het er nu met ons voorstaat, zie ik dat echter somber in. Daarvoor zullen we dieper moeten gaan en, ben ik bang, een nog hardere les moeten leren. Schrok u ook zo van het NL-Alert zondagochtend? Ik schrok me een hoedje en zag het als een laatste waarschuwing. Wanneer – niet als, maar wanneer! – dit land helemaal op slot gaat vanwege onze eigen onzorgvuldigheid, kortzichtigheid en egoïsme, hebben we in ieder geval de tijd om eens goed na te denken over ons gedrag.