Het richtingsgevoel van de politiek

De laatste jaren hadden onze politici niet veel richtingsgevoel. Ik moest dan ook steeds denken aan een uitspraak in het boek Alice in Wonderland: ’If you don’t know where you’re going, any road will take you there.’ Vrij vertaald: Als je niet weet waar je heen gaat, maakt het ook niet uit welke weg je neemt. Nu is dat anders, een aantal bewindspersonen weet precies waar ze heen wil en ook hoe laat ze op de bestemming aankomt. Zo wil minister Hugo de Jonge er voor 2030 één miljoen woningen bijgebouwd hebben en wil minister Christianne van der Wal in datzelfde jaar de stikstofuitstoot met ruim de helft verminderd hebben. Die combinatie lijkt me overigens onmogelijk. De vermindering van stikstofuitstoot gaat de huizenbouw belemmeren. Van der Wal keert het schip van Hugo, ben ik bang. Regeerakkoord Christianne van der Wal vindt zichzelf een ’professionele’ minister die precies uitvoert wat er in het regeerakkoord staat. Geen zij-afslag, geen vertraging en geen omzwervingen. De tekst in het regeerakkoord is haar opdracht. Punt. Maar jongens, het regeerakkoord is inmiddels negen maanden oud en sindsdien is er nogal wat gebeurd. Om maar wat te noemen: een oorlog in Oekraïne, een vluchtelingencrisis in eigen land en al anderhalf miljoen gezinnen in de financiële problemen door de gestegen prijzen. De tekst van het regeerakkoord zien als een in steen gehouwen opdracht, is nogal kortzichtig. Verfrissend Vorige week was ik daarom wel weer blij met het verfrissende geluid van minister Wopke Hoekstra, voor wie de klimaatdoelen uit het regeerakkoord niet meer ’heilig’ zijn. Hij ontkent het klimaatprobleem niet, maar wil zich niet vooraf vastleggen welke weg gevolgd moet worden. Er kan de komende jaren nog van alles gebeuren dat een nieuw inzicht geeft en dus is niet meer dan logisch dat je de opties voor betere oplossingen, nieuwe inzichten en innovaties openhoudt. Lijkt me heel verstandig. Ik vergelijk het met het verschil tussen ondernemers. Er zijn aan de ene kant ondernemers die altijd precies weten waar ze naartoe willen. Alles wordt vooraf uitgestippeld en vastgelegd in plannen per maand en per jaar. Ze willen geen verrassingen onderweg, want dat leidt alleen maar af van hun doel. Ze besteden vooraf enorm veel tijd aan hun plan en voeren dat dan ook naar de letter uit. Gebeiteld Een andere groep ondernemers heeft weliswaar een doel, maar geen in steen gebeiteld plan. Ze beginnen gewoon. Gaandeweg bekijken ze steeds opnieuw wat de beste weg is die ze kunnen inslaan en berekenen wat dat betekent voor de timing en het uiteindelijke doel. Meestal blijkt dan zomaar dat er veel betere wegen zijn die naar Rome leiden. Wegen die ze vooraf niet hadden gezien of die door een veranderende samenleving ineens opdoken. Deze tweede groep ondernemers is veel beter bestand tegen iedere crisis of verandering en is uiteindelijk de winnaar. In het regeerakkoord staat ook dat de gaswinning in Groningen afgebouwd wordt. Dat zou je met deze gasprijzen en financiële problemen voor de Nederlandse huishoudens ook moeten herzien. Volhouden dat we de kraan dichtdraaien zoals afgesproken in het regeerakkoord, is onverantwoord. De gasprijs stijgt zienderogen en met deze prijs zit er nog voor een ongekend groot fortuin in de grond onder Slochteren. Als je de gaswinning op een getemperde en verantwoorde manier doet, is er weinig risico en met een deel van die miljarden euro’s kunnen we de komende decennia alle Nederlandse huishoudens financieel tegemoetkomen. Als we nu slim omgaan met de rijkdom van onze gasvelden, de Groningers royaal compenseren en met oplossingen komen waar vele generaties ná ons de vruchten van kunnen blijven plukken, wordt Nederland een van de meest welvarende landen ter wereld. Begrijp me niet verkeerd, ik heb veel sympathie voor de Groningers die in het aardgasgebied wonen en ook ik verafschuw de belabberde schadeafhandeling van de NAM. Exploderen Een van de redenen waarom besloten is om het Gronings gas niet meer op te pompen, is de stress die de 16.000 gezinnen daar zullen hebben en de daarmee gepaard gaande zorgkosten. Maar zet dat eens af tegen de stress van vele miljoenen gezinnen in de rest het land die binnenkort hun rekeningen niet meer kunnen betalen. De kosten voor de zorg zullen over een paar maanden exploderen als we nu niets doen. Het lijkt ook wel alsof onze bewindspersonen nog niet helemaal doorhebben wat er aan de hand is in het land en hoe schrijnend de situatie zal worden. Terugkomen op een eerder besluit is niet gemakkelijk en vergt moed. Maar niet terug willen komen op een eerder besluit en het merendeel van de Nederlandse gezinnen straks in armoede en stress te laten leven omdat jij je wilt houden aan de afspraken in het regeerakkoord, is simpelweg onverantwoord.

Het richtingsgevoel van de politiek

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’Mobieltjes verbieden is een zwaktebod’

’Ov zit in een vrijwel onmogelijke spagaat’

’Geen oog voor groei, wel voor bezuinigingen’

’Onuitvoerbare wetgeving teistert vestigingsklimaat’