Falende overheid bedreigt democratie

Niet alleen weigerde de regering de Franse beveiligers van El Rhazoui toegang tot Nederland, ook weigeren de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en de verantwoordelijke minister de journaliste zelf te laten beveiligen. Het gaat hier niet om door de journaliste particulier ingehuurde gorilla’s. Nee, El Rhazoui wordt beveiligd door de Franse overheid. Toch is het in de EU kennelijk zo bar geregeld dat de ene EU-lidstaat bewakers uit de andere niet binnenlaat. Of is die weigering een gril van ónze overheid? Balie-directeur Yoeri Albrecht verklaarde al een half jaar in discussie te zijn met de overheid over deze zaak. De minister van Justitie en Veiligheid kan zich er dus niet op beroepen dat het te kort dag was. Als vandaag een politicus met de dood bedreigd wordt, komt er á la minute beveiliging. Dat mag ik tenminste hopen. Geldgebrek is evenmin een argument. In een democratie horen vanzelfsprekend ook buitenlandse bezoekers op uitnodiging van Nederlandse instituten bewaakt te worden: als signaal dat het land weerbaar is tegen terreur, dat intimidatie en geweldsdrift niet worden gepikt. Een regering die daarin versaagt, geeft terroristen de vrije hand en schept een klimaat waarin mensen die zich uitspreken over controversiële thema’s voor hun leven moeten vrezen. En schuin aangekeken worden, omdat de regering ze vogelvrij verklaart. Niet alleen de regering treft blaam. El Rhazoui komt naar Amsterdam. Een dappere burgemeester zou de onverschilligheid van de regering kunnen pareren met een eigen initiatief voor beveiliging. Zo niet Jozias van Aartsen, de man die het restaurant HaCarmel, na een antisemitische aanval, cameratoezicht weigerde. Eind februari hield deze malloot nog een pleidooi voor een handreiking aan salafisten, want als jongeren daarin houvast vinden, ’dan moeten wij dat accepteren’. In één adem hekelde hij de kritiek op het salafisme. In plaats van een wijze burgervader heeft Amsterdam nu een getroebleerde provocateur die een eigen wereld verzint waarin religieuze extremisten even ongevaarlijk zijn als ronddarrende Teletubbies. Een opportunist bovendien. Toen Van Aartsen Ayaan Hirsi Ali met veel tromgeroffel als trofee bij de VVD inlijfde, sloeg hij radicaal andere taal uit over islamistische gevaren. Nu stelt hij het tegenovergestelde – en niet door verkregen inzicht. De beschikbare kennis en dreigingsanalyses over salafisme, alsmede de expertise van moslims die ervoor waarschuwen, negeert hij. Geen wonder dat hij niet thuis geeft als een dappere journaliste zich met gevaar voor eigen leven wél uitspreekt. ’Hij is in geen wegen of velden te bekennen’, twitterde Albrecht over de wegduikende burgemeester. Wat drijft deze verdwaasde burgemeester en het kabinet? Ik behoor niet tot de complotdenkers die stellen dat de overheid een ’islamagenda’ doorvoert en de grenzen opent om het volk door islamitische migranten te vervangen, waarna het in naam van de EU een schikbewind kan instellen. Zulke wanen smoren elke serieuze discussie over hoe de overheid faalt ten opzichte van de vrijheid van meningsuiting, tolerantie en de open samenleving. Maar de waaromvraag blijft. De beveiligingsweigering tart het gezond verstand. Uit de Nederlandse risicoanalyse zou blijken dat beveiliging niet nodig zou zijn – kolder. Het lijkt erop dat de regering bewust wilde voorkomen dat deze felle islamcritica hier kwam. Een botte daad van politieke hufterigheid. Die uiteraard voorbij gaat aan het toenemende gevoel van onvrijheid in de samenleving: geen paranoia, maar een gezonde reactie op een overheid die niet alleen weigert alle bedreigingen van de democratie te bestrijden, maar op veel terreinen zelf een bedreiging ervan vormt. Het antwoord op wat dit regentenvolk bezielt is te vinden in het pamflet van El Razhoui. Een radicale hartenkreet, waarin ze analyserend van leer trekt tegen de fascistische natuur van het islamisme en zijn collaborateurs. Ook hekelt zij de racistische visies van extreemrechts en extreemlinks op moslims die gezien worden als haatobject of juist object van discriminerende betutteling en vals feminisme, ’zwakkeren’ voor wie universele waarden niet gelden, die thuishoren in verzonnen identiteitshokjes. Helder toont ze hoe extreemlinks een orthodox religieuze agenda doorvoert onder het mom van antikapitalistische emancipatie en hoe het politieke midden, visieloos, stemmengulzig en blind, dat laat begaan. De tijd dringt. ’Extreemrechts de omtrekken laten tekenen van het debat rondom islamisme zal onvermijdelijk tot de verwoesting leiden van de democratische verworvenheden’, schrijft EL Rhazoui. ’Radicalen van allerlei slag maken gebruik van deze slappe buik van de samenleving, gegijzeld tussen de voorstanders van identiteit en de islamofobie-huilebalken. Vrijheid niet vrij laten zijn is onmogelijk. Geen enkele democratie heeft het recht zich van haar waarden af te wenden uit inschikkelijkheid (…).’ Laat de uitgever van deze dappere vrouw haar pamflet toesturen aan onze ruggengraatloze bestuurders die haar veiligheid en inzicht negeren.

Falende overheid bedreigt democratie

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Millennials vertellen zichzelf leugens

’Bescherm de natuur, bouw in het groen’

’Spreid de bouw, houd karakter regio intact’

Seksrel