Sjarel schakelt daarom in 2014 een gemachtigde in en die maakt afspraken met de veroordeelde financieel adviseur. Nu komt er wel geld binnen bij Sjarel.

Op het moment dat het CJIB dit ontdekt, waarschuwen ze de gemachtigde dat het niet mogelijk is de vordering langs civiele weg te innen, gelijktijdig met het incassotraject door het CJIB. De gemachtigde stopt echter niet.

Dan laat het CJIB weten de inning definitief te staken en het dossier te sluiten. Als Sjarel hier achter komt, verbreekt hij direct het contact met de gemachtigde en vraagt hij het CJIB alsnog de inning bij de veroordeelde te hervatten. Dat kan het CJIB niet.

Bij het CJIB klaagt Sjarel over het feit dat ze fouten hebben gemaakt. Zo gaven ze hem geen informatie toen hij daar om vroeg en communiceerden ze niet direct met hem, maar met een gemachtigde. Die ook nog de verkeerde bleek te zijn. Het CJIB geeft Sjarel gedeeltelijk gelijk en hij krijgt excuses.

Maar dat vindt de hoogbejaarde man niet genoeg. Als het CJIB hem beter had geïnformeerd en voortvarender had gehandeld bij het innen van de schadevergoeding, had hij geen gemachtigde hoeven in te zetten. Een actie die Sjarel uiteindelijk alleen maar verder van huis heeft gebracht!

Sjarel wil een schadevergoeding van het CJIB en klaagt bij de Nationale ombudsman. Die vindt ook dat het CJIB tekort is geschoten in het geven van informatie. Coulance naar Sjarel is op zijn plek. Een overheidsinstantie die een fout maakt, moet bereid zijn gevolgen te verbinden aan verkeerd gelopen zaken. De Nationale ombudsman legt dit standpunt aan het CJIB voor.

Het CJIB erkent dat Sjarel niet goed is geïnformeerd en vergoedt hem vanwege de schrijnende situatie waarin hij verkeert 5000 euro. Sjarel was twee keer de Sjaak, maar op deze manier krijgt hij toch een klein beetje vertrouwen in de overheid terug.

*Gefingeerde naam