Slechts een klein percentage van de respondenten denkt dat de uitspraken van Erica aanstootgevend worden gevonden. Ook kan een klein deel van de deelnemers zich voorstellen dat bedrijven niet geassocieerd willen worden met uitspraken die als ’xenofoob’ betiteld zouden kunnen worden. Veel respondenten vinden namelijk niet dat de uitspraken van Erica xenofoob zijn. „Dat is framing”, zo meent een deelnemer. „Je hoeft toch niet steeds rekening te houden met de eventuele lange tenen van een ander?”

Wel snappen bijna alle respondenten dat het stopzetten van de samenwerking met de ’Meilandjes’ voor bedrijven een commerciële keuze is. Een deelnemer: „Het gaat natuurlijk om de centjes. Als iemand negatieve ophef veroorzaakt, dan ben je natuurlijk bang dat de verkoop eronder gaat lijden.”

Erica Renkema vergeleek onder andere vrouwen in boerka’s met pinguïns. Volgens veruit de meeste deelnemers valt deze uitspraak onder de vrijheid van meningsuiting. Met uitspraken over vrouwen met hoofddoeken zegt ze bovendien op te komen voor de vrouwenzaak. Een overgrote meerderheid van de respondenten is het met haar eens.

De uitspraken en de daaropvolgende opzegging van de samenwerking, deden veel stof opwaaien. Het zou onderdeel uitmaken van de zogeheten cancelcultuur. Een grote meerderheid van de deelnemers deelt die mening. Bijna alle stemmers vinden dat het in Nederland steeds lastiger wordt om te zeggen wat je denkt.

Een respondent vindt dat de bedrijven door hun houding naar de Meilandjes ’geen respect tonen voor iedereen die zegt wat hij denkt’. Iemand anders vindt het een schijnheilige houding van bedrijven: „Iedereen moet zijn mening kunnen geven, zonder meteen te worden gecancelled omdat je geforceerd moet ’deugen’. En wie bepaalt vervolgens wat ’deugen’ is?

Veel respondenten blijken het eens te zijn met Erica. Een groot aantal van hen zegt ’nooit meer’ spullen te kopen van Hallmark of het matrassenbedrijf en nemen het op voor de Meilandjes. „Eerst gaan die bedrijven een samenwerking aan en nu zijn ze bang voor de krijsende minderheid die steeds hun zin krijgt in Nederland. Veel Nederlanders gaan die producten niet meer kopen van deze laffe bedrijven.” Er is zelfs een roep om een boycot van Hallmark en Nivea. „Altijd maar dat opgeheven vingertje naar de mensen. Daar word je toch beroerd van.”

De deal met de matrassenfabrikant was met dochter Maxime Meiland. Zij had afstand kunnen nemen van de uitspraken van haar moeder. Maar een vijfde van de respondenten vindt dat zij dat had moeten doen.

Iets meer dan de helft van de respondenten vindt het slim van Erica Renkema om haar ideeën in haar boek te laten opschrijven. Een respondent verdenkt moeder Meiland van een commerciële focus; ze zou de uitspraken extra hebben aangedikt om ’lekker veel boeken te verkopen’. Wel denken de meesten dat de uitspraken van Erica de bedrijfsvoering van de ’Meilandjes’ heeft geschaad.