Uitslag stelling: Geen genade bij koopzucht

Het ’actieplan brede schuldenaanpak’ moet de 1,4 miljoen huishoudens met financiële problemen uit de penarie halen. „Goede zaak”, zo oordeelt 43% van de stellingdeelnemers. Anderen zijn wat hardvochtiger: „Eigen schuld, dikke bult”, vinden zij. Staatssecretaris Tamara van Ark (Sociale Zaken) heeft deze week plannen gelanceerd om mensen met problematische schulden beter te helpen. Zo komt er een plan voor meer toezicht op incassobureaus, een aflosregeling voor boetes vanaf 75 euro en een experiment met een ’schuldenrechter’ die bij iemand alle schulden tegelijk afhandelt. De gemeenten moeten meer werk maken van de schuldhulpverlening. Al met al is het de bedoeling dat het innen van schulden met meer coulance gebeurt. Met de stelling ’Schappelijker omgaan met schuldenaars’ is niettemin 46% het oneens; iets minder dan de helft (43%) vindt wat meer soepelheid wel op zijn plaats. Wat ook opvalt is dat 51% van mening is dat schulden altijd tot op de laatste cent moeten worden terugbetaald. Zo’n 35% vindt dat bij probleemgevallen de (incasso)kosten moeten worden kwijtgescholden. „Want veel mensen komen buiten hun schuld in de narigheid”, meldt een respondent. Vooral de (wan)praktijken van incassobureaus maken de tongen los. Een flink aantal stemmers, circa 30%, spreekt uit eigen ervaring. Mensen die diep in de min zitten, worden nog verder te gronde gericht: „Ze gaan er bij voorbaat van uit dat mensen niet wíllen betalen, maar velen kúnnen niet. En dan komen er verhogingen, extra kosten, boetes op boetes, dat nekt je.” Schuldinners en deurwaarders zijn weliswaar aan regels gebonden, maar 79% vindt die niet streng genoeg. „Incassobureaus moeten aangepakt worden”, vindt een stellingdeelnemer. „Maffia!” zo klinkt het. „Hun gedrag neigt soms naar het criminele. Er is dus veel werk voor de overheid.” Een ander hekelt de huidige schuldhulpverlening: „Dat mag toch nooit een commercieel gedoe zijn, zoals nu. Het is een goedbetaalde industrie geworden!” Niettemin zijn er ook positieve geluiden: ,,Ik heb zelf in de WSNP gezeten en heb deze hulp met beide handen aangepakt. Liever 3 jaar aan het lijntje lopen en rust, dan levenslang deurwaarders aan de deur.” Lang niet altijd (ziekte, ontslag, scheiding) zijn schulden verwijtbaar. „Neemt u van mij aan het kan iedereen overkomen. Er zijn veel schrijnende gevallen”, zegt iemand. Maar mensen met een ’gat in de hand’, die rood staan en toch dwangmatig de nieuwste smartphone kopen, zijn er ook, stellen sommigen. Daarom: „Kasboek bijhouden, op school al bijbrengen. Niet kijken naar wat anderen hebben.” „Op de pof kopen verbieden bij mensen onder twee keer het minimuminkomen”, oppert een ander. „Kredietverleners moeten nog selectiever worden”, stelt iemand. „Iedereen kan bij het BKR opvragen wat de stand van zaken is.” „Mensen moeten tegen zichzelf beschermd worden”, zo wordt door een stemmer benadrukt. „Over het algemeen loopt iemand schulden op door onbeheerste koopzucht. Sorry, maar die mensen moeten op de blaren zitten.” Een aantal deelnemers voelt de bui al hangen: „De overheid mengt zich in de schuldsanering. Dat gaat de belastingbetaler weer geld kosten...”

Uitslag stelling: Geen genade bij koopzucht

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’Maak duurzame keuze goedkoop en makkelijk’

’Weer een cadeautje voor de happy few’

’Belang van heel zieke mensen staat voorop’

’Dieren opofferen is geen vooruitgang’