Boter op het hoofd bij critici datacentra

’Dat is buitengewoon dom, het laat zien dat er landelijke regie nodig is”, zegt GL-leider Jesse Klaver over zijn partijgenoten in de gemeenteraad van Zeewolde, die voor het vestigen van een datacentrum in Zeewolde gestemd hebben. Dat past goed in de traditie van de CPN, voorloper van GL, waar net als in de Sovjet-Unie het ’democratisch centralisme’ gold: er was (enige) democratie, maar als de landelijke partij gesproken had was de zaak afgedaan. Klavers fractiegenote in de Tweede Kamer, Suzanne Kröger, schreef: „De fractie in Zeewolde – die slechts in de naam GroenLinks is – heeft helaas op eigen houtje geopereerd.” Met de gemeenteraadsverkiezingen in zicht is het duidelijk dat bij GL de lokaal gekozene niet de kiezers vertegenwoordigt, want men mag niet ’op eigen houtje’ opereren. Als ze dat wel doen, worden ze de partij uitgezet, en zijn ze – zoals het Kamerlid schrijft – ’slechts in naam GroenLinks’. Een andere erflater van GL is de Katholieke Kerk, waar de PPR, de Politieke Partij Radikalen, uit voortkwam; in de Kerk gold ’Roma locuta, causa finita’ (Rome heeft gesproken, de zaak is gesloten). Daar werd je, als je op eigen houtje opereerde, geëxcommuniceerd; dan kwam je in de hel. Democratie gaat niet samen met gesloten ideologieën zoals het communisme en het traditionele katholicisme, en uiteindelijk is GL de moderne loot aan deze boom. Sobere levensstijl Ook de inhoudelijke standpunten over milieu en energie (waar de partijnaam naar verwijst) zijn uiteindelijk slechts hulpmiddelen om de mensheid te brengen tot een vrome, sobere levensstijl. Men is tegen kernenergie, juist omdat het wél het energieprobleem effectief aanpakt; de bedoeling van GL en hun geestverwanten bij Milieudefensie en Greenpeace is dat de zondige mens de luxe levensstijl afzweert, en in een (niet-bestaande) natuurstaat gaat leven. Ook inhoudelijk is de kwestie van het datacentrum in Zeewolde opmerkelijk. De media en de landelijke politiek, tot de VVD aan toe, gingen direct mee in de kritische lijn: er zal in de toekomst extra streng gekeken moeten worden naar het vestigen van grote datacentra, ’blokkendozen’ worden ze genoemd (het datacentrum in Amsterdam-Oost is een architectonisch hoogstandje van Crouwel). Grote kritiek: die centra ’slorpen’ elektriciteit. Maar voor die elektriciteit wordt keurig betaald door de klanten. Wie bepaalt dan eigenlijk of die elektriciteit op die manier goed besteed wordt? Je zou toch zeggen de klant, maar wie is dat ook alweer? Direct contact Iedereen heeft een iPad, een iPhone, een laptop en een desktop, plus een televisie waarop je meer kunt zien dan alleen lineaire televisie. Veel mensen kijken Netflix, Videoland, Ziggo, NPO-plus (publieke omroep waarvoor je extra betaalt), Pathé Thuis, Film1. Ook zitten veel mensen op sociale media, Twitter, Facebook, Instagram, of ze checken hun e-mail. Voor al die diensten geldt dat ze onmiddellijk reageren. Als je een mail wilt beantwoorden of een tv-serie wilt kijken, dan krijg je niet te horen: „Vanavond om tien uur is er een gaatje beschikbaar voor u.” Er is direct contact, het werkt goed. Die ontwikkeling wordt door de overheden zeer wenselijk gevonden. Er is in het kabinet een aparte bewindspersoon voor ’digitalisering’, en de Europese Unie heeft een ronkende nota uitgebracht over Digitale Transformatie: er moet meer gedigitaliseerd worden! Omdat iedereen de hele dag naar schermen kijkt, inclusief de Kamerleden die hun tweets plaatsen waarin ze hun partijgenoten in de gemeenteraad van Zeewolde op de brandstapel zetten, zijn er inmiddels datacentra in het land verschenen. Die mooie Netflix-series groeien niet aan de bomen. Die e-mails worden niet door de kaboutertjes bezorgd. Die tweets worden niet echt door een blauw vogeltje doorgepiept. In werkelijkheid wordt al die informatie via het internet en de grote datacentra gedistribueerd. Daar is ook niets mis mee. Leve het denken op eigen houtje Die centra gebruiken elektriciteit, maar daar betalen alle gebruikers van de nieuwe media aan mee via de abonnementen op de digitale diensten die ze afnemen. Je kunt, als je geen stroom wilt gebruiken, het raam openzetten en luisteren naar een merel in de boom; maar als je een natuurserie over ijsberen op de Noordpool wilt bekijken, dan betaal je inderdaad via je abonnement iets mee aan de elektriciteit. De klanten van de datacentra hebben dat er kennelijk voor over. Of zo’n datacentrum in Zeewolde op de goede plek staat of dat die plek beter een andere bestemming kan krijgen, is een afweging waarvoor we in ons land een fijnmazig stelsel van besluitvorming hebben. In dit geval was eerst het Rijk (minister Wiebes) akkoord gegaan, en uiteindelijk is de gemeenteraad van Zeewolde er ook voor, en daarmee is de kous af. Met een zuur hoofdredactioneel commentaar in NRC wordt er vervolgens stemming gemaakt tegen datacentra, zonder dat iemand een verband legt tussen zo’n centrum enerzijds en hun eigen internetgebruik anderzijds. Vervolgens praat iedereen dat na, omdat je, als je niet zegt wat iedereen zegt, niet meer op hun verjaardagen mag komen. Leve het denken op eigen houtje in Zeewolde.

Boter op het hoofd bij critici datacentra

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’Onuitvoerbare wetgeving teistert vestigingsklimaat’

’Bevolkingsgroei is niet hoofdoorzaak uitputting aarde’

’Minder kinderen krijgen is weinig effectief’

’Niet zo vastklampen aan de pensioenleeftijd’