Wat past nog bij Amsterdam?

Binnenkort is dit feest afgelopen want vanaf de komende zomer mag er niet meer gevaren worden tussen 11 uur ’s avonds en 7 uur ’s morgens. Waarom, vraagt u zich af? Nou gewoon, het Amsterdamse gemeentebestuur wil het niet meer hebben. Ik geloof best dat er ieder jaar een paar dronken jongeren zijn die overlast geven, maar een paar raddraaiers is toch geen reden om iedereen zijn vaartochtje te verbieden? Nee, de gemeente is onverbiddelijk. Zij willen niet meer ’s nachts handhaven, dus verbieden ze boottochtjes voor iedereen, ook voor hen die zich keurig aan de regels houden. Wie geen overlast bezorgt, is de dupe. Wat volgt er, vraag ik me af. Geen boten meer tijdens de Gay Pride? Niet meer varen op Koningsdag vanwege de overlast? Boten horen bij Amsterdam en een beetje overlast hoort bij een grote stad. Dat is een kwestie van accepteren en als je dat niet wilt, moet je op het platteland gaan wonen. Een groep die in ieder geval nooit overlast bezorgt zijn de opvarenden van de luxe cruiseschepen die in Amsterdam aanmeren. Soms zie ik vanaf de kade zo’n immens schip de stad binnenvaren. Ik kan mijn ogen er nooit vanaf houden, zo mooi vind ik het. Maar helaas, ook deze aanblik zal binnenkort niet meer te zien zijn want niet alleen de kleine bootjes worden geweerd, de grote ook. Die prachtige cruiseschepen met duizenden vermogende toeristen aan boord moeten vanaf volgend jaar acht euro per persoon per dag aan de gemeente gaan betalen als ze aanmeren. Wethouder Udo Kock van Amsterdam vindt namelijk ’als er dan toch toeristen komen, laat het dan ook iets opleveren voor de stad’. Kock heeft berekend dat dit maar liefst twee miljoen euro voor de gemeentekas zal opleveren. Kock is econoom maar heeft overduidelijk nog nooit één dag in het bedrijfsleven gewerkt. Hij heeft nooit ervaren hoe een klein offer soms leidt tot grotere inkomsten. De vermogende toeristen van de cruiseschepen stappen van boord bij de Passenger Terminal en trekken massaal Amsterdam in. Zij winkelen, bezoeken de diamanslijperijen of musea en eten bij de vele restaurants die Amsterdam rijk is. Zij besteden misschien wel het honderdvoudige van de luttele twee miljoen cruiseboten-belasting voor de gemeentekas. Kock benadeelt met deze maatregel de Amsterdamse middenstand voor honderden miljoenen euro’s want hij houdt er kennelijk geen rekening mee dat de cruiseschepen zullen uitwijken naar Rotterdam, waar ze met open armen en zonder cruisebotenbelasting ontvangen zullen worden. Het is duidelijk: Wie géén overlast geeft is de dupe en wie wél overlast geeft is van harte welkom: Raddraaiers in alle maten en vormen, zijn namelijk van harte welkom in Amsterdam. Neem de ’We Are Here’-groep. Een groep uitgeprocedeerde asielzoekers van vooral Afrikaanse afkomst. Kansloos voor een verblijfsvergunning omdat ze uit veilige landen komen. Ze moeten terug naar hun eigen land, maar weigeren. Eigenlijk zijn het dus toeristen geworden die nog even vakantie vieren in Amsterdam. In plaats van terug te gaan, trekken ze demonstrerend, vernielend en overlast gevend van kraakpand naar kraakpand. Meer dan 50 panden hebben ze in de afgelopen zes jaar al gekraakt en vernield. Wat denk je dat het ontruimen van 50 kraakpanden aan politiemacht heeft gekost en het herstellen van de vernielingen? Daar valt de 2 miljoen euro aan cruisebotenbelasting bij in het niet. De overlast die de uitgeprocedeerde asielzoekers annex krakers geven, werkt want meer dan 100 van hen kregen de afgelopen jaren alsnog een verblijfsvergunning. Slecht gedrag loont. Die honderd krakers kregen naast hun verblijfsvergunning ook een sociale huurwoning en een passende uitkering. Ik wil niet generaliseren, maar uit onderzoeken blijkt dat 95% van deze groep jaren later nog steeds een bijstandsuitkering heeft. Met een beetje pech kosten deze raddraaiers de stad in de toekomst miljoenen euro’s per jaar aan bijstandsuitkeringen en waar gaat dat geld vandaan komen? Ik houd mijn hart vast, want ik kan nog wel een paar leuke dingen bedenken die door dit gemeentebestuur afgeschaft of extra belast kunnen worden om het te bekostigen. Zo langzamerhand weet je niet meer wat nog wel en wat niet bij Amsterdam past volgens dit stadsbestuur. De Iamsterdam-letters op het Museumplein pasten kennelijk niet meer bij de stad en een boottochtje op een mooie zomeravond ook niet. Je mag wél volledig gesluierd in een tram gaan zitten en iedereen de stuipen op het lijf jagen, want het boerkaverbod handhaven heeft geen prioriteit. Vermogende toeristen worden geweerd met extra belasting, maar uitgeprocedeerde asielzoekers die panden kraken en vernielen, kunnen hun gang gaan en worden beloond met een verblijfsvergunning. Amsterdam blijft een mooie stad, maar laten we ervoor waken dat we deze stad niet verder van ons af laten nemen door een stadsbestuur dat er nog drie jaar zit.