Romcoms en de realiteit

Toen ik jonger was, waren mijn ideeën over verliefd zijn behoorlijk gekleurd door romantische films. Ik zag bijvoorbeeld An Officer and a Gentleman, Dirty Dancing en When Harry met Sally, en hoe verschillend die films ook waren, de rode draad was ongeveer gelijk: tegenpolen trekken elkaar aan, gevolgd door veel discussies en misverstanden, en een happy end. Bad boys Door de jaren heen ben ik daar toch wat anders over gaan denken. Om te beginnen geloof ik niet meer in het romantische idee van opposites attract. Ja, vanaf de middelbare school tot ver inde studententijd hadden we allemaal een beetje een zwak voor de bad boys: mannen met een ongrijpbaar rauw randje, wat in de praktijk vooral neerkwam op bindingsangst en een stevige hang naar genotsmiddelen. Daar kwamen natuurlijk de nodige drama’s uit voort, maar dat was pure romantiek – dacht je toen. Maar eigenlijk was het pure bullshit. Warm-koud-type Neem alleen al het woord ‘bindingsangst’. Bestaat die aandoening echt? Betekent het niet gewoon: ik wil liever nog wat rondneuken? En laten we eerlijk zijn: zwijmelfilms als Leaving Las Vegas en A Star is Born ten spijt – om met een alcoholverslaafde samen te zijn is niet bepaald romantisch. De ‘ongrijpbare man’ is ook al zo’n cliché. O, wat kun je verliefd raken op zo’n warm-koud-type, die je hevig aan jezelf doet twijfelen. En tegenpolen trekken elkaar aan? Soortgelijke ideeën Mijn god, als ik één ding heb geleerd van het runnen van een gezin en het opvoeden van kinderen, is het dit: zoek een man waar je het mee eens bent. Die juist níet alles anders wil dan jij, maar die soortgelijke ideeën heeft over opvoeden, bedtijden, grenzen, zuipen, rolverdeling en financiën. Met een dramatisch gebaar al zijn spullen van het balkon gooien was misschien heel filmisch in je studententijd, maar met twee bloedjes van kinderen is het net wat minder tof. Bonje en goedmaak-seks Er zijn van die oude, romantische komedies waar ik nog steeds graag naar kijk, zoals French Kiss of While You Were Sleeping. Maar eh – heb je The Notebook recentelijk nog gezien? Dat begin, met die ‘volhardende’ Ryan Gosling, valt dat niet gewoon onder stalken? Of het romantische Pretty Woman, waarin een rijke zakenman een straathoer inhuurt als zijn date – hoe raar is dát? En van de Titanic tot The Fault in our Stars: waarom moet er zo vaak iemand dood? Saai Wanneer ik in interviews vertel dat Richard en ik eigenlijk zelden ruzie hebben, krijg ik vaak de vraag: is dat niet saai? …Sáái? Ik wil liever met iemand kunnen lachen dan dat ik het meubilair naar hem moet gooien. “En die hartstochtelijke goedmaak-seks dan?” werd me deze week nog (serieus!) door een journaliste gevraagd. Ha, geloof mij nou maar: in tegenstelling tot wat romcoms ons proberen te leren, hoef je géén bonje te hebben om van bil te gaan.