Olie op het vuur

Ik herinner me de expliciete persverklaring van 2 januari nog, uitgegeven door burgemeester, politie en OM. ’Met kracht’ nam deze driehoek onder leiding van burgemeester Pauline Krikke afstand van ’de suggesties dat rondom de organisatie van de vreugdevuren sprake was van angst of intimidatie’. „Ik laat me bij het maken van plannen en het nemen van besluiten nooit leiden door dreigende taal van wie dan ook. Ik raak niet onder de indruk van stevig taalgebruik. Ik neem de besluiten die nodig zijn”, aldus Krikke toen. Goed ingevoerde bronnen van De Telegraaf meldden toen al dat er wel degelijk sprake was van bedreiging – zowel door bouwers onderling, als naar handhavers van de gemeente. Dat blijkt te kloppen: op 31 december werd door voorzitter Krikke in de driehoeksvergadering melding gemaakt van die dreiging. „De voorzitter geeft aan vernomen te hebben dat er sprake zou zijn van bedreigingen tussen de bouwers van de stapels Noord en Zuid”, staat er. De ’keiharde maatregelen’ die ze aankondigde? In ieder geval heeft ze geen aangifte gedaan, zo valt te lezen. Dat diezelfde nacht, ondanks een verbod, onder luid getoeter vijf vrachtwagens met pallets naar de bouwers van Duindorp zijn gebracht, blijft ook onbestraft. De bouwers waren onder invloed, Mobiele Eenheid was niet direct beschikbaar. De angst voor de dronken meute was kennelijk zo groot dat zonder ME de boel een halt toeroepen geen optie was. In het verslag van 31 december zegt Krikke nog steeds achter haar besluit te staan. Ik hoor het u denken: maar deze feiten waren met het onafhankelijke onderzoek naar de gebeurtenissen rond de Scheveningse vreugdevuren toch ook naar boven gekomen? Dat klopt, maar vergeet dan niet dat het maar een haar had gescheeld, of het onderzoek was er niet gekomen. „Ik heb van begin af aan een onafhankelijk onderzoek voorgestaan”, hield Krikke de gemeenteraad voor. Ook dit klopt niet. De naam is weggelakt, maar een van de aanwezigen stelt tijdens het driehoeksoverleg van 1 januari voor om een onafhankelijk onderzoek te laten doen. Zo kan de kritiek worden voorkomen dat ’het eigen vlees wordt gekeurd’. Bovendien kan een dergelijk onderzoek ’legitimatie verschaffen’ de vreugdevuren in de toekomst te beperken of te verbieden. Toch, zo blijkt uit de notulen, kiest Krikke voor een ’interne evaluatie’ in plaats van onafhankelijk onderzoek. Godzijdank komt dit najaar het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Ik durf alvast een voorzichtige voorspelling te doen: er klopt meer niet van wat burgemeester Pauline Krikke mensen heeft wijsgemaakt.