D-day: Alleen al dat ronkende geluid van de motoren...

Toen ik vorige week de uitnodiging kreeg van de Dutch Dakota Association in Nederland (DDA Classic Airlines) om als enige journalist mee te vliegen in de PH-PBA (Prins Bernhard Alpha), hoefde ik geen seconde na te denken. Dit is kicken. De ’Prinses Amalia’, zoals de kist nu heet, is in 1943 in Amerika gebouwd als militaire variant C-47 Skytrain. De eerste missie was D-day in de nacht van 5 op 6 juni 1944 vanuit Zuid-Engeland. Dit toestel vloog in formatie van 35 Skytrains om zeshonderd para’s te droppen rond Sainte- Mère-Eglise. Die hadden een enkeltje naar Normandië geboekt. Gistermiddag deden we het spektakel vanuit DDA-basis Lelystad Airport nog eens dunnetjes over. Maar nu met ’gewone’ passagiers en vrijwilligers van de stichting, die de enige nog vliegende Hollandse DC-3 in de lucht houdt als ons nationale erfgoed. Na de oorlog werd deze Dakota gekocht door Prins Bernhard. Het werd tot 1961 ons eerste regeringstoestel. De DC-3 was in die tijd ook een populair burgervliegtuig, onder andere in dienst bij KLM en Martinair. Totaal zijn er 16.000 van gebouwd. Er kunnen naast de twee vliegers nu achttien mensen in. Als de Dakota de verlengde baan van het nog verlaten vliegveld van Lelystad af raast, verheft de typisch schuine stand van het vliegtuig zich koninklijk door de lift van de vleugels. Binnen no-time zijn we in de lucht. Onderweg doen de piloten, ook vrijwilligers, de cockpitraampjes open voor wat frisse lucht in de cabine. Zonder pc We vliegen op ongeveer een kilometer hoogte met een snelheid van 250 kilometer per uur. Het is genieten. Alleen al dat ronkende geluid van de twee propellermotoren. „Dat herken je gelijk. De Dakota moet met de hand worden gevlogen. Ook de navigatie doen we zelf. Er is geen computer aan boord”, zegt piloot Fabian Schouten (40), die normaal op een Boeing 747 van een Britse maatschappij vliegt. Dan is het moment daar. We naderen over zee de Normandische kust en vliegen over de landingsstranden, waar zoveel soldaten zijn gesneuveld. Best wel kippenvel. We zijn de eerste van meer dan dertig Dakota’s uit alle windstreken die deze week in Caen het begin van het einde van de Tweede Wereldoorlog vieren. Honderd jaar luchtvaart heeft ook Nederland veel goeds gebracht. Zonde daarom dat er zoveel weerstand is van een beperkt aantal mensen om het aantal vluchten gematigd verder te laten groeien. Ik koester historie én toekomst. Vliegen wordt duurzamer en is niet meer weg te denken uit een moderne samenleving.