Voorbeeldland van klimaatkolder

Wetenschapsjournalist Simon Rozendaal kwam twee weken geleden met een opmerkelijk bericht. Het ging over de bijstelling van de effecten van de uitstoot van CO2 op ons klimaat. Het klimaatpanel van de VN vond dat die effecten groot zijn en voorspelde een sterke stijging van de temperatuur in de atmosfeer als we niks deden. De stijging moest beperkt blijven tot twee graden in het jaar 2100, aldus de VN, en het liefst tot anderhalve graad. De dwingende aanbevelingen van de VN waren gebaseerd op een rapport uit 2013. En nu komt ie: in 2018 verscheen er nog een VN-rapport, en daarin wordt uitgegaan van een verminderde gevoeligheid van CO2 op het klimaat. Met als gevolg dat we niet alles op alles hoeven te zetten met een CO2-reductie van 49% maar het doel al hebben bereikt met een reductie van 35% in 2030. Je zou denken dat alle media dit zouden berichten, dat dit meteen door politici zou worden opgepikt, maar het blijft stil. Vorige week gebeurde er nog iets anders. Een groep onderzoekers rond wetenschapsjournalist Marcel Crok publiceerde een rapport over de manier waarop het KNMI het aantal warme dagen en het aantal hittegolven van de eerste helft van de twintigste eeuw heeft weggepoetst. Dat rapport gaat over de methodiek die het KNMI heeft toegepast. Ik heb het rapport gelezen, het is complexe materie, maar het maakt je onrustig: Crok c.s. kunnen de uitkomsten van het KNMI niet narekenen. Falsifieerbaarheid is essentieel voor moderne wetenschap. Maar het KNMI weigert essentiële data met de groep te delen, en los daarvan stuitte de groep op methoden die suggereren dat het KNMI een vooropgezet plan had: de temperaturen in de eerste helft van de twintigste eeuw moesten dalen zodat het opwarmen in de tweede helft sterker lijkt. Eerder werd in Australië hetzelfde gedaan: ook daar ging het nationale weerinstituut aan het ’homogeniseren’, en verdomd, ook daar moesten de eerdere hittegolven verdwijnen. Croks rapport heet ’Het Raadsel van de Verdwenen Hittegolven’. Je zou denken dat alle media dit zouden berichten, dat dit meteen door politici zou worden opgepikt, maar het blijft stil. Er gebeurde nòg iets anders. Deltares, dat ’een onafhankelijk instituut voor toegepast onderzoek op het gebied van water en ondergrond’ is, publiceerde een rapport over de zeespiegelstijging voor onze kust. Dit meldde het instituut: ’Uit de nieuwe methode kan worden geconcludeerd dat de zeespiegel over de periode 1890 tot en met 2017, met 18,6 cm per eeuw is gestegen tot 6 cm boven NAP. Terugkijkend naar het verleden is er geen sprake van een versnelde zeespiegelstijging langs de Nederlandse kust. Ook blijkt dat een deel van de gemeten zeespiegelstijging wordt veroorzaakt door bodemdaling (die is 4,5 cm per eeuw).’ En Deltares meldde ook: ’Wat verder opviel is dat in het jaar 2018 de gemiddelde zeespiegel langs de Nederlandse kust met 7,2 cm is gedaald ten opzichte van de gemiddelde stand in 2017. Dat is de grootste daling sinds 1996.’ Deltares, waar meer dan achthonderd onderzoekers en wetenschappers werken, is geen club van drammers. Je zou denken dat alle media dit zouden berichten, dat dit meteen door politici zou worden opgepikt, maar het blijft stil. Afgelopen zondag marcheerden tienduizenden goedwillende mensen, onder wie veel onschuldige kinderen, door Amsterdam omdat ze vóór het klimaat en tégen CO2 zijn. Natuurlijk kun je niet voor of tegen het klimaat zijn, net zo min als je voor of tegen CO2 kunt zijn. Het zijn de feiten van het bestaan op onze planeet: we hebben een dynamisch-chaotische dampkring en er is leven mede dankzij CO2. Waar het om gaat, zijn twee vragen: versnellen de gevolgen van onze industriële en technologische activiteiten, zoals de toenemende uitstoot van CO2, de (onmiskenbare) opwarming van de atmosfeer, en indien ja: is dit erg? Maar hierover kan niet gediscussieerd worden. De meest apocalyptische berichten over het klimaat gelden als onaantastbaar en heilig. Wie vraagtekens zet, wordt uit de gemeenschap van goedwillenden gesmeten. Twee jaar geleden schreef Richard Lindzen, emeritus-professor Atmosferische Wetenschappen aan het Massachusetts Institute of Technology, misschien wel ’s werelds beste technische universiteit, een open brief aan president Trump, medeondertekend door driehonderd wetenschappers. Lindzen schreef: ’Sinds 2009 hebben de VS en andere regeringen acties ondernomen in relatie tot het wereldklimaat die niet wetenschappelijk onderbouwd zijn en die serieuze sociale en economische schade aanrichten en zullen aanrichten - met geen voordelen voor het milieu. (...) Er bestaat duidelijk bewijs dat toegenomen atmosferische CO2 voedselgewassen en andere planten helpt die al het leven voeden. Het is plantenvoedsel, geen vergif.’ Je zou denken dat Lindzens brief toen groot door de media werd gebracht, maar het bleef... Nederlandse politieke en culturele elites willen dat Nederland een voorbeeldland wordt voor ’transitie’ naar CO2-loze opwekking van energie. Effect: mogelijke reductie in het jaar 2100 van 0,0003 graden Celsius. In Azië worden deze eeuw vele tientallen kolencentrales gebouwd. Nederland wordt inderdaad een voorbeeldland. Van klimaatkolder.

Voorbeeldland van klimaatkolder

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Het moreel kompas van rapmanagers is stuk

Nu ingrijpen om nieuwe bankencrisis te smoren

’We zullen moeten leren leven met personeelstekort’

’Verdubbel salarissen politici en ambtsdragers’