Wie stopt pedofielen als Hans V.?

Telegraaf-collega Koen Nederhof en ik kunnen onze ogen amper geloven. Mijn team dat meereist in verband met een reportage voor de nieuwe televisieserie Dossier Van den Heuvel evenmin. Acht jonge meisjes, vervuild en gehuld in lompen, staren ons angstig aan. Hun ogen staan dof. De jongste zal ongeveer vier zijn, de oudste hooguit vijftien. In politiedossiers heb ik al gelezen dat Hans V. een seksuele voorkeur heeft voor donkere meisjes vanaf een jaar of zes. Het liefst verkracht hij ze anaal. De gedachte dat de Nederlander regelmatig in dit weeshuis verblijft doet huiveren. Toch blijkt dit schrikbeeld waar, onthult de huidige partner van Hans V. later. De jonge Keniaanse vrouw Rachel heeft opdracht de kinderen te verzorgen. Vanuit Nairobi reist V. wekelijks naar het kindertehuis en blijft dan slapen. Neen, niet bij de kinderen bezweert Rachel. Daar geloven twee met ons meegereisde Nederlandse slachtoffers van Hans V. helemaal niets van. De twee vrouwen, inmiddels halverwege de dertig, zijn vanaf hun zevende jaar ernstig misbruikt door V. Het aanranden en verkrachten duurde zes jaar. De meisjes Eustacia en Susanne waren zo bang en geïndoctrineerd dat ze hun ouders niets durfden te vertellen. Pas toen de politie na aangiften van andere kinderen onderzoek deed en een enorme hoeveelheid kinderporno op V.’s computer vond, stopte het misbruik. De zedenpolitie zocht uit wie de kinderen op de foto’s waren en kwam zo ook bij Eustacia en Susanne en hun ouders terecht. Patroon Hans V. beloofde indertijd beterschap tijdens de rechtszaak. Hij baalde van zijn arrestatie maar misschien was het ook een start van een nieuw bestaan, hield V. de rechter voor. Hij wilde zijn leven beteren. Maar de gevangenisstraf bleek slechts een time-out. Na zijn vrijlating emigreerde V. naar Afrika waar hij in meerdere landen weer werd betrapt op kindermisbruik. Hij volgt al jaren een vast patroon. De pedofiel zoekt een huis in een arme stadswijk en doet zich voor als hulpverlener. In verlaten gebieden koopt hij grond en opstallen, zogenaamd om een weeshuis op te richten. De Nederlandse ’weldoener’ wint zo snel het vertrouwen van de lokale bevolking. In werkelijkheid is hij een gevaarlijke wolf in schaapskleren. Een roofdier die kinderen een levenslang trauma geeft. Louter en alleen voor eigen gerief. Zedendelinquenten als Hans V. zijn er helaas veel. Ze vormen netwerken in Afrikaanse landen, maar ook in Thailand, Cambodja, Vietnam en Laos. Via besloten chatgroepen wisselen ze informatie, tips, foto’s en video’s uit. We vonden van Hans V. beeldmateriaal, dat hij in zijn weeshuis jonge meisjes onder hun kleding filmde. Leraar Hans V. is de vierde pedofiel, op wie ik in onderzoeken voor deze krant of voor mijn televisieprogramma stuit. De eerste kon ik ontmaskeren in Thailand. Het bleek nota bene een leraar op een middelbare school in Nederland. Hij was op een hotelkamer betrapt met twee elfjarige jongetjes en gearresteerd maar op borgtocht vrijgekomen. Dankzij hulp van twee Thaise rechercheurs vonden we de leraar terug in een jongensbordeel. Nog tijdens zijn voorwaardelijke vrijlating zat hij dus alweer aan kinderen te friemelen. Een paar jaar later vond ik in Bangkok pedofiel Pascal G. op zijn schuiladres. Hij had in Noord-Nederland zijn toen twaalfjarige stiefdochter zwanger gemaakt en was toen het uitkwam naar Thailand gevlucht. Op het moment dat ik bij hem aanbelde in Bangkok, zat hij met een vijfjarig meisje op schoot. G. bleek te hebben gerommeld met zijn identiteitspapieren en kon gelukkig worden uitgezet. Een jaar later spoorden we op het Filipijnse eiland Cebu de voortvluchtige pedo Richard B. op, die in Nederland was veroordeeld voor seksueel misbruik van een nichtje. Ook B. ging in de Filipijnen op oude voet verder, bleek uit ons onderzoek. We ontdekten dat zijn paspoort was verlopen en daarmee ook zijn visum. Nadat de Filipijnse immigratiedienst van ons hoorde wat voor vlees ze in de kuip hadden, werd hij razendsnel gearresteerd en uitgezet naar Nederland. Hoe het verhaal met Hans V. afloopt, laat ik u binnenkort weten. Maar het is zeer zorgwekkend en eigenlijk onacceptabel dat Nederlandse pedofielen in het buitenland nog steeds gewoon hun gang gaan. Paspoorten Gelukkig wil minister Sander Dekker (Rechtsbescherming) nu dat paspoorten van notoire pedofielen worden ingenomen. De minister zegt met zijn aanpak niet te wedden op één paard. „Er zijn allerlei internationale waarschuwingssystemen en het is mogelijk om een uitreis- en locatieverbod op te leggen, maar wat we nu onderzoeken met paspoorten gaat verder.” Dekker zet ook in op een internationaal verkliksysteem van Interpol, om autoriteiten in andere landen een seintje te geven als een Nederlandse pedo naar dat land afreist. Graag heel snel, mijnheer de minister. Het is in het belang van talloze jonge kinderen. Reacties of tips? Mail naar: jvdheuvel@telegraaf.nl