Rechtspraak vervuld van angst na moord op Derk Wiersum

De eerste berichten van wat zich die ochtend in Buitenveldert afspeelde waren schokkend en diep triest. Een man was op de nietsvermoedende advocaat afgelopen en probeerde hem neer te schieten. Mogelijk haperde het wapen, waarna de schutter zich omdraaide. Derk Wiersum liep verontwaardigd een paar meter achter hem aan waarna alsnog schoten klonken, verklaarden getuigen later. De raadsman van Nabil B. stierf ter plaatse. Na de broer van de kroongetuige overleed opnieuw een volkomen onschuldig slachtoffer aan de gevolgen van redeloze wraakzucht. Wonden Twaalf maanden later zijn de wonden bij velen niet geheeld. De laffe aanslag had grote gevolgen. Rechtspraak in Nederland raakte vervuld van angst. Meerdere officieren van justitie, rechters en advocaten worden sinds september vorig jaar zwaarbeveiligd. De openbaarheid van rechtspraak staat onder grote druk. Het noemen van namen van magistraten in perspublicaties is not done. Veel zittingen tegen criminele organisaties vinden plaats in hermetisch afgesloten gerechtsbunkers waar publiek niet welkom is. Journalisten die het Marengoproces volgen, mogen niet meer de rechtszaal in maar moeten hun werk doen vanuit perskamers. In andere megazaken als Orinus, Modave en Eris gelden vergelijkbare maatregelen. Soms zijn zelfs geluidsopnamen uit den boze, zoals woensdag tijdens een pro-formazitting tegen Khalid J., die volgens het OM hand en spandiensten verleende aan een liquidatiebende. Veel strafadvocaten vinden dat de glans van hun vak af is en twijfelen of ze nog wel door willen. Ze voelen zich onveilig. Er was amper nog een advocaat te vinden die Derk Wiersum wilde opvolgen. Een anonieme advocaat en ook Peter Schouten en Onno de Jong toonden lef, maar het gros van de ’verdedigers van de rechtsstaat’ keek de andere kant op toen Nabil B. en zijn familie om bijstand vroegen. Verdeeldheid Binnen de advocatuur heerst ook op andere vlakken verdeeldheid. Hoever moet je gaan om moordzuchtige cliënten te verdedigen, die zelfs niet terugdeinzen voor de liquidatie van een beroepsgenoot? Is het wel zo kies van bepaalde strafpleiters met veel dedain neer te kijken op advocaten die wel kroongetuigen bijstaan? En hoe zit het met dat verlenen van hand- en spandiensten aan criminele organisaties, zoals het lekken van dossiers? Ben je als advocaat niet medeschuldig – op zijn minst in moreel opzicht – als door dat lekken onschuldige mensen worden vermoord, zoals spyshophouder Ronald Bakker in Huizen? Knap recherchewerk leidde tot de arrestaties van Giërmo B. en Moreno B. die de moord op Derk Wiersum volgens het OM uitvoerden. Anouar Taghi zou het tweetal hebben gefaciliteerd met vluchtauto’s. Maar wie werkten nog meer mee aan de liquidatie van Derk Wiersum? Wie zocht uit waar hij woonde bijvoorbeeld? Het staat vast dat Wiersum in de periode voorafgaand aan de moord langdurig is geobserveerd. De politie stelde later vast dat een voertuig dat bij het ’spotten’ werd ingezet, een Renault Mégane, meer dan dertig keer in de straat van Wiersum opdook. Een witte Opel Combo, waarmee de daders de ochtend van de moord wegvluchtten, stond ook al een paar keer in de straat. Pech Derk Wiersum had in nog meer opzichten heel veel pech. Maanden later bleek dat de observatieauto al in beeld was gekomen bij een ander politieonderzoek. De Renault Mégane stond in een garage, waar de politie een geheime inkijkoperatie deed. Er stonden meerdere auto’s, maar de agenten hadden slechts twee peilzenders bij zich, die ze jammer genoeg niet onder de Renault plakten. Was dat wel gebeurd, dan had de recherche precies kunnen zien dat de auto voortdurend door de straat van Derk Wiersum reed en wellicht kunnen ingrijpen. Indrukwekkend dankwoord Vrijdag reikte de Deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten de Dekenprijs uit aan nabestaanden van Derk Wiersum. Bart Stapert, thans een hoge rechter maar ook samen met Derk Wiersum een poos advocaat van Nabil B., sprak mede namens de nabestaanden een indrukwekkend dankwoord. „Er is geen dag dat ik niet aan Derk denk, dat er geen flard langs komt, een herinnering, een opmerking, iets dat hij zei, die lach. Dat is voor jullie naasten nog zo veel sterker. De herinnering aan Derk als mens. Deze prijs is ook een manier om die herinnering overeind te houden, maar dan nog meer aan Derk als advocaat. Bevlogen, zoals het beeld uitdrukt. En daarom zo passend. Derk had nog veel meer kunnen betekenen. Als advocaat, misschien later als rechter, zeker als mens. Maar ondanks zijn jonge leeftijd heeft hij een blijvende invloed op zijn vak, op ons allen, gehad.” Stapert had het niet beter kunnen verwoorden. Reacties of tips? Mail naar:jvdheuvel@telegraaf.nl