Niet gek laten maken door klimaathysterie

We lezen daarin: ’In de afgelopen drie jaar hebben Deltares en HKV lijn in water (een ander onderzoeksbureau, red.) in opdracht van Rijkswaterstaat gewerkt aan een nieuwe methode om de zeespiegelstijging langs de Nederlandse kust nauwkeuriger te bepalen. De conclusie is dat de zeespiegel de afgelopen 128 jaar met 1,86 mm per jaar (18,6 cm per eeuw) is gestegen en dat de stijging niet is versneld.’ Dat laatste staat in schril contrast tot alarmistische verhalen over een versnelling van het stijgen van de zeespiegel. Als er een direct verband bestaat tussen toenemende CO2 en stijging van de temperatuur, dan zou je een versnelling van de stijging moeten zien, en die is er niet. Dat is mooi, zou je zeggen, en dat verdiende dus veel aandacht, maar die bleef beperkt omdat dit bericht niet past in het ’narrative’ van een acute klimaatcrisis. In het Deltares-rapport stond nog een andere opmerking die tot kalmte had moeten leiden: ’Wat verder opviel is dat in het jaar 2018 de gemiddelde zeespiegel langs de Nederlandse kust met 7,2 cm is gedaald ten opzichte van de gemiddelde stand in 2017. Dat is de grootste daling sinds 1996. In 2017 stond de zeespiegel relatief hoog vanwege twee grote noordwesterstormen (half januari en eind oktober), die het zeeniveau opstuwden richting de kust. In 2018 hadden we twee lange periodes met oostenwind, waardoor de waterstand lager werd.’ Hongerlijers Hoera, denk je dan, het valt allemaal wel mee met de ondergangsverhalen over de aarde en het klimaat. Waar hebben we die verhalen eerder gehoord? O ja, de Club van Rome putte zich in 1972 ook uit in ondergangsvoorspellingen met het rapport ’De grenzen aan de groei’. Deze club voorspelde de totale ondergang van alles. Volgens dat rapport waren we nu allemaal gecrepeerd en waren alle grondstoffen verbruikt en was de mensheid gekrompen tot een paar miljoen armzalige hongerlijers op zoek naar een overwoekerd aardappelveld. Maandagavond mocht in De wereld draait door een jongeman met een panische oogopslag vertellen dat we binnenkort allemaal gaan verdrinken en dat een massale hongersnood nabij was. Hij had als lid van de actiegroep Extinction Rebellion in Amsterdam een dag lang op zijn gat gezeten midden op een doorgaande verkeersader. Daarmee hielp hij het klimaat te redden. Ik moest aan de grote schrijver Gerard Reve denken, die ooit het gedicht Roeping schreef: ’ROEPING Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar verlamde oude mensen wast, in bed verschoont, en eten voert, zal nooit haar naam vermeld zien. Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert, ziet ’s avonds reeds zijn smoel op de tee vee. Toch goed dat er een God is.’ Extinction Rebellion schijnt in de UK te zijn opgericht door linkse extremisten met een upper class Engelse tongval. De beweging heeft zich verzekerd van gulle sponsoren, zoals George Soros, en is volgens de links-libertarian opiniesite Spiked een ’doodscult’. ’Zoals alle doodscultisten,’ zo schrijft Spiked, ’delen ze pamfletten uit met de term DE WAARHEID. De pamfletten voorspellen vloed en vuur: „We verkeren in nood. Zeeniveaus stijgen... Afrika en de Amazone staan in brand.” Het enige woord dat ontbrak, was sprinkhanen. Ze blijven niet ver achter bij deze beproevingen van de zondige mensheid.’ AT5, de lokale Amsterdamse zender, streamde een flink deel van de actie van de straatzitters, en wat opviel was dat ze nogal – hoe zal ik het zeggen? – blank/wit van huidskleur waren. Waar waren de klimaatalarmisten van kleur? Ik kreeg extra veel sympathie voor onze allochtoonse medemens, die zich door de klimaathysterie niet gek laat maken. Ze treden veel op in het tv-programma Opsporing Verzocht, maar bij de klimaat-sit-in bij het Rijksmuseum kon geen camera ze betrappen, en gelijk hebben ze. Reclameborden Wat ook opviel in de beelden van AT5 was de kleding van de rebellen. Veel spijkerbroeken, gymschoenen, leren schoenen, en heel veel warme jacks van kunststofmaterialen. Waren dit mensen die protesteerden tegen de olie- en synthetische economie, tegen de bio-industrie, de bont- en leerindustrie, tegen te veel consumptie en te veel reizen? Ze waren wandelende en zittende reclameborden van de sweatshops waar hun jeans en jassen worden geproduceerd door de vingertjes van stille Aziatische slavinnen. En die plastic flessen die rondgingen om de dorst te lessen? Foei. Maandag meldde Weeronline: ’Voor het eerst in ruim een jaar tijd is in De Bilt een kouderecord gebroken. Met een maximumtemperatuur van slechts 9,6 graden was het officieel de koudste 6 oktober ooit gemeten. Het vorige record stond op 10,1 graden en dateerde van 1936.’ Het KNMI beweert dat het weet wat op 6 oktober in het jaar 2100 ongeveer het weer zal zijn. Mag ik daaraan twijfelen of eindig ik dan op de brandstapel?